The sky is the limit

Op deze foto zie je een Afrikaans kind. Vies, arm, stoffig. Niets nieuwswaardigs aan. Alleen heeft deze een potsierlijke houten bril op zijn neus. Kijk, dát is leuk. Dat gaan we sharen. Een kop erbij: ‘Lady Gaga African Style’, en hup, op Facebook. Zodat we allemaal kunnen (uit)lachen, liken en door-sharen. Whahahahaha! ROFLMAO.

Kijk je langer naar de foto, dan begin je je te verbazen. Over dit kind dat misschien op een jute zak heeft geslapen. Is hij een wees, een vluchteling? Heeft hij ontbeten? Wanneer heeft hij voor het laatst een evenwichtige maaltijd gehad? Toch heeft hij – ondanks zijn kennelijke staat van armoede - iets geschapen, heeft hij van niets iets gemaakt.

Creativiteit zit in onze genen en uit zich in allerlei vormen. Arm, rijk, wit, zwart, we worden er allemaal mee geboren. Wat doen we er vervolgens mee? Ontwikkelen we het bij onszelf en bij onze kinderen? Of lachen we uitingen van creativiteit uit – LOL - en vinden we ze belachelijk om vervolgens wél de resultaten van andersmans creatieve inspanning te sharen?
Deze jongen met zijn grauw hemd heeft waarschijnlijk nog nooit van Lady Gaga gehoord. Zijn creatie is uniek. Híj had oog voor de mogelijkheden die het afval bood en hij pronkt dan ook trots met zijn bril. Dat hij een beetje verlegen kijkt, is waarschijnlijk te wijten aan de camera die hem intimideert. Als je naar de details en naar de afwerking kijkt, kan je niet anders dan vaststellen dat hij niets aan het toeval heeft overgelaten.

Dit Afrikaanse kind ziet geen beperking. The sky is the limit. Ha! denk ik, LOL, life can take over his body but not his mind. Ik kijk uit naar zijn volgende creatie.