Ik schrijf met een onstuitbaar enthousiasme, plaats al die regels in cyberspace en hoop dat iemand het leest en af en toe ook nog een reactie plaatst. Maar ik ben een schaap, onnozel in de grote boze elektronische wereld. Ik huppel achter bits en bytes aan, knabbel hier, graas daar en raak zo de weg kwijt in de grazige, maar o zo uitgebreide weiden van het internet.
Het lijkt zo makkelijk, anderen doen het, zo moeilijk kan het toch niet zijn? Maar het gras van de buurman is altijd groener, malser en het groeit gewoon vanzelf. Zie daar de perceptie van een schaap. Wat het beestje niet weet, is dat iemand dat gras moet planten, dat een Grote Hand regenwolken en zon moet sturen om die malse sprietjes te laten opschieten. Dat er van tijd tot tijd gemaaid en bemest moet worden en soms een hek om het weiland moet, zodat de onnozelen niet wegdartelen en de kans lopen door wolven of door een bok gepakt te worden.
Ziehier mijn hek: uw reacties komen voortaan in mijn mailbox, waarna ik ze (automatisch) onder het bericht plaats. Als u niet weet welk profiel te kiezen in het menu, kies anoniem en zet er uw naam bij. Dan weet dit schaap dat er geen bokken binnenkomen.
* Voor niet ingewijden: een bok is geen mannetjesgeit, ook al staat het in de dikke Van Dale. In Suriname is een bok een standje, nee, niet wat u denkt, maar een bolwassing, een veeg uit de pan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten