Sinterklaas houdt niet van kinderen!

Met alle kracht en geweld moet er Sinterklaas gevierd worden in dit land waar het zo heet is dat niet de mussen dood van het dak vallen, maar waar de goedheiligman na een paar uur hard werken naar dode mus ruikt. 
Onder zijn rode tabberd van zwaar Europees fluweel of – erger nog – goedkope Chinese namaak, zijn weelderige witte lokken en  zware rode mijter moet hij proberen het hoofd koel te houden. Wat niet makkelijk is voor een tropenmens dat zijn vrije tijd het liefst doorbrengt in een korte broek en een mouwloos shirt. Maar omwille van Het Kind laat hij zich in een belachelijk warm kostuum hijsen, en doet hij verwoede pogingen om op de voormalige kolonisator te lijken. Hij gaat daarin zelfs zover dat hij enkele van zijn buurjongens overhaalt zich in de meest waanzinnige kleuren satijn te hullen en met Nugget of iets dergelijks (Colonil misschien) hun mooie donkerbruine en lichtbruine gezichten zwart te maken. Kijk, en precies daar begint het gedonder. Dat die pieten zichzelf belachelijk maken moeten zij weten. Ze worden er kennelijk dik voor betaald, net als de Sint die zich laat sponsoren door Nikita of Burger King. Maar een Sinterklaas bestaat bij de gratie van Het Kind. En onze kinderen zien elke dag witte mensen, geen probleem, dus van de Goede Man (?) zouden ze niet bang moeten zijn. Maar we dwingen ze op de schoot te gaan zitten van die Enge Witte Man die ze misschien herinnert aan die andere enge witte mannen uit hun vorige kindertehuis. Die enge man op wiens stijve schoot ze moesten zitten toen niemand keek, toen er geen televisie bij was. Ja, die griezels die door de justitie in Nederland en België nog steeds worden gezocht en die zich uitleven in dit gastvrije land. Wie zoet is, krijgt lekkers...
En onze kinderen kennen zwarte mensen, bruine mensen, lichtbruine mensen en heeeeel donkere mensen die bijna blauw lijken. Ook geen probleem. Maar die arme bloedjes snappen geen sikkepit van die ‘sjwarte’ mannen met die grote, ongekamde afro’s. Kon Piet niet even naar de barber of heeft hij geen zuster die de bos ongeregeld netjes voor hem kan vlechten? En dan die gezichten waar het zweet, aangemoedigd door de tropische temperaturen en aangetrokken door de zwaartekracht,  zich door het zwartsel een weg baant, onderwijl de kleur hier en daar meenemend? Vind je het gek dat ze gaan gillen, hun lieftallige keeltjes openzetten en tegenstribbelend hun cadeau in ontvangst nemen? 
Onze nationale zenders laten dit ‘kinderplezier’ ongebreideld zien op de televisie. Op beeldbuis en plasmascherm tonen de handel, de kindertehuizen, oppashuizen en scholen dat ze wars zijn van kinderleed. Zoals de eerste schreeuw van een pasgeborene tot vreugde stemt – het leeft, het leeft! – zijn tranen op het Sinterklaasfeest ‘vreugde-uitingen’ van kinderen die ‘niet zo gek moeten doen’, die ‘bobo’s zijn.  Maar wees eerlijk: het is toch om te huilen als je landgenoten zichzelf kunstmatig zwart moeten maken om voor ‘echt’ door te gaan? En dan den lasi den kleur bij! Wat een verval, wat een destructie en dat ter meerdere eer en glorie van Het Kind!

La-we-ophouden-met die apestreken, no. Die kinderen huilen, ze zijn bang. Punt uit. Laat ze met rust. Wil je ze een cadeautje geven, ga en koop dat ding, geef dat kind een brasa, zeg: ‘Ik vind je lief en daarom krijg je een pop/bal/beer (neeee, geen geweer!) en ga over tot  de orde van de dag. Dan hoef je ook niet  te wachten tot 5 december.  Koop een ijsje (of een Dame Blanche of een Double Chocolate wat mij betreft) en doe iets leuks met je kind. Maar vier geen Sinterklaas meer want hij is niet echt en hij stinkt en zijn schimmel zit ergens onder die broeierige mijter. En Piet is gewoon het korte woord voor boeboelaas!